By Red Velet
Previously on SWRPG, 
With the begining of Annual Tournament, all of the teams makes their best. Untill now Fir and Michelle defeat different opponents like fire devils and crazy dolls. But our man Fir send them to hell with his furious ice spells At the other hand, Michelle fight against them in a passive way compared to Fir. From now on what will happen to Fir? We'll see...  Talos guide you!!

   Bölüm 33: Tekerlekli Sandalyedeki Kız

PoV: Irlin Wood

“Buzun soğukluğu katı kalbimi sarsın, Buz Şövalyesi Zırhı, çağır!”

Koyu mavi renkteki büyü formasyonları zırhımın üzerinde parladı, ve ışığın kaybolmasıyla, yarı saydam kristal bir zırh üzerimde belirdi.

Tam da düşündüğüm gibi başarılı olmuştu!

Anlaşılan Fir’in bana anlattığı yol yanlış değildi. Artık, başarıyla Buz Zırhı Çağırımını da kullanabiliyordum.

…Dur biraz, öncesinde, Fir bana bunu öğretirken ne demişti?

Tanrım, büyüyü kullanmanın yolunu hatırladım ama, Fir’in bunu nasıl açıkladığını unuttum. Ne kadar dikkatsizim. Ama metodu hatırlamayı başardığım için sorun olmayacaktır.

“Demek bu Büyü Şövalyeleri tarafından kullanılan büyü. Bayağı havalıymış.”

Prenses Michelle, yan tarafta duran, bunları şaşkınlık içerisinde söyledi. Bana doğru yürüdü, ve zırhıma dokundu.

“Çok soğuk!”

Elini hızlıca geri çekti.

Ne kadar da şirin~

Ama bu çalışma arenasını kullanmam Prenses Michelle sayesinde oldu. Çünkü günün şu saatlerinde boş bir arena bulmak gerçekten zor.

Prenses Michelle beni gördüğünde, kendi de çalışmak istediği için kişisel eğitim arenasını benimle paylaştı.

“Dikkat et, Buz Zırhı kullanıcısı, dışındaki herkese otomatik olarak zarar verecektir. Bir Buz Büyücüsü olsan bile, yaklaştığın müddetçe dondurucu soğuğu hissedeceksin.”

“Bunu giydiğince hiç üşümüyor musun?”

“Çok az, ama beni o kadar etkilemiyor ya. Sonuçta, bir şövalyeyim.”

“Un… Peki o zaman. Çalışmana devam et. Benim de kendi büyülerimle pratik yapmam lazım zaten.”

Bunu söyledikten sonra, diğer tarafa yürüdü, ve büyüyü okumaya başladı.

“Katı ve sert soğuk, adım üzerine, bu geniş alana düşmeniz için sizleri çağırıyorum. Sonsuz soğuk, adım üzerine, çağırıyorum… Buz Düşüşü!”

Okumayı bitirdikten sonra, üç saniyede, devasa bir buz bloğu gökyüzünde belirdi.

Büyüyü okuması yalnızca 8 saniyesini aldı, ve görünüşe göre bu büyü Michelle’in bedenine biraz fazla yükleniyordu.

“Öyle bakma bana. Ben manyak gibi bir saniyede büyü okuyan zampara Fir gibi değilim.”

“Yok, öyle değil. Bak, Fir’in büyü okuması hızlı, çünkü kullandığı tek şey temel-düzey büyüler. Bu yüzden orta-düzey büyülerde yardımına ihtiyacı var, değil mi?”

“Bu doğru değil. Benim ihtiyar okula baskı yapmasaydı, Fir bütün rakiplerin işini tek başına görebilirdi. Benim olaya karışmama hiç mi hiç gerek yok. Manevralarını görmedin mi? İki karşılaşma dışında, sadece kukla kardeşler onun hızına yetişebildi. Eğer benim son vuruşu yapmam gibi bir kısıtlama olmasaydı, kesinlikle kılıcıyla hepsini indirmişti. Hıh.”

“Ama… Ama, bu bir büyü müsabakası, değil mi? Kılıç kullanmak biraz…”

“Bu tamamen kurallara aykırı sayılmaz, değil mi? Demek istediğim, adamlar kuklalar falan kullandı, bilirsin ya? Kılıç kullanmak pek fazla sorun çıkarmaz, haksız mıyım? Hem senin Büyü Şövalyesi yeteneklerinde, büyüden sayılmıyor mu? Ama işin sonunda, ana silahın olarak kılıcını kullanmıyor musun?”

“O şekilde düşünürsen…”

“Ah doğru, böyle demişken…”

Prenses Michelle önemli bir şeyleri hatırlamış gibiydi, ve kendini zorlayarak bana bakmak için döndü.

“Fir’in senin Büyü Şövalyesi, büyülerini bildiğini biliyorum, aynı zamanda senin nişanlın olduğunu. Ama aslında öğrenmek istediğim şey, senin bu konudaki düşüncelerin!”

“Eh, eh? Ne konudaki… düşüncelerim?”

“De… Demek istediğim, gerçekten onun nişanlısı olmak istiyor musun!?”

“Bu…”

Tereddüt ettim.

“Bende bilmiyorum…”

“Bilmiyor musun?”

“Çünkü kendi fikirlerimi de açığa kavuşturabilmiş değilim. Ama, onunla birlikteyken güvende hissettiğimi biliyorum.”
(ç/n: kızlar gerçekten böyle mi diyor beyler  arada kaldım, allah kahretsin şu hayatta bir insan hiç romantizm dolu anlar yaşamaz l4n hem de benim gibi çekici biriysen!)

“……”

Prenses Michelle kafasını salladı, ve iç geçirdi.

“Cevabını anlamak gerçekten güç…”

“Imm… Prenses Michelle, sen…”

“Ben…”

Prenses Michelle bana baktı, ve sonrasında kıkırdadı.

“Kafam seninkinden daha karışık. Sanırım sana kıyasla kendi hislerim hakkında ben daha belirsizim.”

PoV: Fir

“Kaybetme, oldu mu? Kaybedersen, benim için tamamen bir israf olmaz mı?”

Ticaret alanına girdiğim anda, tanıdık bir ses duydum.

Kaynağını arıyordum ki, ses tekerlekli sandalyede oturan bir kıza aitti.

Normal bir gece elbisesi ve yüzünü örten bir peçe giyiyor olsa da, kafasının üzerinde süzülen isimden dolayı onu tanıyabiliyordum.

“Helena hanım, önemli bir akşam yemeğine katılmaya mı hazırlanıyorsunuz?”

“Hehe~ Şaka ediyor olmalısın. Sadece babamla bir akşam yemeğine hazırlanıyorum. Bu fikre elbiseme baktıktan sonra kapıldıysan, bunun her zamanki elbisem olduğunu söylemeliyim. Sadece büyü kullanırken cübbemi giyerim.”

Bir anlığına duraksadıktan sonra, devam etti.

“Anlaşılan beni pek tanımıyorsun. En güçlü temel-düzey yıldırım büyücüsü olduğum halde, boynumu döndürmekten başka, her bir eklemime geçmiş metal tabakalarıyla bedenimi kontrol etmek için büyümü kullanmak zorundayım. Bunun bayağı bir kullanışsız olduğu söylenebilir.”

“Anlaşılan savaşı kazandığımda sana zorbalık ediyordum.”

“O şekilde düşünürsen, kulağa doğru geliyor. Sen ne düşünüyorsun, abi?”

“Tamamen haksız sayılmaz. Sonuçta, o benim yumruğumu doğrudan yemiş bir büyücü. Böyle bir şeyi yapabilecek ikinci bir temel-düzey büyücü olduğunu sanmıyorum.”

Helena’nın tekerlekli sandalyesini iten erkek kardeşi, Yoei idi. Ama kafasının üstünde süzülen isim dışında, basitçe onun insan olup olmadığını anlamak için hiçbir şey yoktu.

“Bu arada, abimin bedeninin aslında bir kuklanınki olduğunu saptayabildiğin halde, gerçek bedeninin nerede olduğunu saptayamazsın, değil mi?”

“Gerçek bedeni mi?”

“Bu şekilde ifşa etmek iyi olacak mı?”

Yoei yumuşak bir şekilde sordu.

“Sorun yok. Bize karşı bir kini olsaydı, senin yerini söylesem de aynı sonucu almaz mıydık?”

“…İyi.”

“Hehe, böldük, üzgünüm. Aslında, abimin bedeni burada değil. Ama, bedeninin durumu benimkinden daha kötü. Bedenini tamamen kontrol edemiyor, ve bu yüzden yaşamak için bütün ruhunu bir kuklanınkine aktarmak zorunda. Elbette herkes tarafından, abimin bedeninin modifiye olmuş bir kukla olduğu bilenegeliyor.”

“Anlaşılan soyunda süregelen ilginç bir kalıtsal hastalık var.”

“Kesinlikle öyle. Ah doğru, akşam yemeğine gidiyorsun, değil mi? Neden bize katılmıyorsun?”

“Bu şey olmaz mı…”

Tam da reddetmeyi düşünürken, aniden yeni görev bildirim penceresi açıldı!

Yan Görev: Kırılmış Bebek

Görev Hedefi: Zincirleme görevin ilk kısmı. Smuu Ailesindeki kalıtsal rahatsızlığı araştır.

Ödül(ler): Bilinmiyor.

“Öyleyse… memnuniyetle teklifinizi kabul ediyorum.”

(ç/n: şu an için yeni bölümü ne zaman yaparım bir planım yok, tahmin ettiğim kadar paslanmamışım yav.)